Kleje i posadzki

Ogrzewanie podłogowe w domkach jednorodzinnych staje sie coraz bardziej popularne w Polsce. Kable lub grzewcze maty pod podłogą podgrzewają nie tylko posadzkę, ale powietrze w całym pomieszczeniu, a ich stosowanie daje zwiększony komfort cieplny i przede wszystkim przekłada się na niższe koszty ogrzewania. Montaż wiąże się z doborem odpowiedniej posadzki. Najlepsze są materiał dobrze przewodzące ciepło. Podłoga, w której zamontowane jest ogrzewanie w ciągu dobry ulega zmianom temperatury, powinna więc być odporna na termiczne odkształcenia, dlatego też kleje stosowane do klejenia posadzek nie powinny być sztywne (popękają),a charakteryzować się wysoką przyczepnością i elastycznością. Kleje te znajdują zastosowanie na większości podłoży budowlanych. Użycie kleju o wysokiej elastyczności gwarantuje, że okładzina będzie przylegała do podłoża i praktycznie wyeliminowane zostanie ryzyko pęknięcia płytki czy jej odstawania. W przypadku powietrza między płytką, a podłożem podczas użytkowania wytwarza się głuchy odgłos. Brak powietrza pozwoli efektywniej wykorzystywać ogrzewanie.

Dobranie rodzaju kleju zależy od rodzaju zakupionej okładziny, podłoża i warunków na jakie będzie narażona okładzina. Najpopularniejszy jest klej uniwersalny przygotowywany z wody wymieszanej z suchą zaprawą, który po okresie ok.3-5min i ponownym wymieszaniu jest gotowy do użycia. Stosowany jest do naklejania glazury na powierzchnie tynkowane, betonowe i ceramiczne. Klej o zwiększonej przyczepności używany jest do układania płytek na prefabrykatach betonowych, gazobetonie, tynkach i płytach kartonowo-gipsowych wewnątrz budynku, a także na powierzchniach starej glazury i terakoty na ścianach, podłogach i sufitach. Maksymalna wartość grubości warstwy sklejenia wynosi 5mm. Zużycie kleju to ok. 1.5kg na metr kwadratowy. Klej do natychmiastowego użycia sprzedawany jest w postaci gotowej do użycia pasty. Stosuje się go do przyklejania płytek ceramicznych i klinkierowych oraz elementów z kamienia naturalnego na beton, tynk, płyty gibsowo0kartonowe lub podłoże z materiałów drewnopodobnych. Klej do okładzin kamiennych stosowany jest do okładzin z granitów, marmurów czy piaskowców, które są narażone na zanieczyszczenia powodujące ubytki płytek.

Do przyklejania płytek zarówno ceramicznych, ściennych jak i terakotowych i podłogowych najlepiej używać specjalnie do tego przeznaczonych klejów. Dzięki nim płytki można umieszczać zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz budynków na podłożach betonowych, ceramicznych i tynkowanych. Podłoże należy dokładnie oczyścić z brudu, starej zaprawy i innych substancji wpływających negatywnie na przyczepność oraz wyrównać. Podłoża chłonne należy zagruntować emulsją gruntującą. Klej przygotowuje się poprzez mechaniczne wymieszanie suchej mieszanki z wodą w proporcjach ok 25kg mieszanki na 6l wody. Zużycie kleju wynosi ok. 1,5kg na 1 metr kwadratowy. Proszek przechowywać należy w warunkach suchych, chronić przed wilgocią. Po wyrobieniu przydatność do użycia zaprawa zachowuje jeszcze maksymalnie przez ok. 3 godziny, później tężeje. Zaprawę klejową należy nakładać na podłoże szpachelką lub pacą ząbkowaną. Maksymalny czas na położenie na klej płytek i ich dociśnięcie wynosi około dwadzieścia minut. Prace należy wykonywać w temperaturze dodatniej od5st.C do 25st.C. Użytkowanie powierzchni należy zacząć po dwudziestu czterech godzinach od dociśnięcia płytek.

Często w domu (nowym lub remontowanym) potrzebujemy posadzki w pralni, garażu, składziku lub kuchni. Podłoga powinna być praktyczna, łatwa w konserwacji i trwała. Często również, pomimo wielu obaw, decydujemy się na jej samodzielne wykonanie. W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie posadzki cementowej. Przed rozpoczęciem pracy podłoże należy dokładnie oczyścić i lekko zwilżyć wodą. Chłonne podłoża należy zagruntować. Następnym krokiem jest ustawienie prowadnic wyznaczających wierzchnią warstwę posadzki. Prace powinny być wykonywane w kierunku wyjścia z pomieszczenia w celu łatwiejszego dostarczania zaprawy. W czasie wylewania powinna panować temperatura powyżej dziesięciu stopni Celsjusza , ale nie wyższa niż trzydzieści stopni Celsjusza. Nadmiar betonu ściągamy robiąc łatą zygzakowate ruchy. Kolejnym etapem jest tak zwane "zacieranie" wykonywane kolistymi ruchami przy odpowiednim dociskaniu pacy do podłoża. Przy wylewaniu i zacieraniu co jakiś czas za pomocą poziomicy kontrolujemy poziom posadzki, ewentualne odchylenia wypełniamy zaprawą. Wszystko to trzeba robić należytą starannością, inaczej nasza posadzka nie będzie równa.

Cekol jest masą stosowaną do spoinowania płyt kartonowo-gibsowych bez konieczności stosowania taśm wzmacniających oraz do uzupełnianiu i zaklejaniu pęknięć oraz rys powstałych na sufitach oraz ścianach. W swoim składzie zawiera dodatkowo włókna cebulowe zapewniające elastyczność i wytrzymałość spoiny. Mieszankę przygotowujemy z ok. 0.4l wody i 1kg suchego proszku (cekolu). Czas zużycia zaprawy po zmieszaniu wynosi ok.30min w temp. od 5 do 25st. C.. Zużycie wynosi ok. 1.4kg na 10m spoin. Masę nakładamy na szczelinę dwuwarstwowo za pomocą pacy lub szpachli. Pierwsza warstwa powinna szczelnie wypełniać pęknięcie, drugą warstwę dodajemy na wierzch i wyrównujemy. Po stężeniu masa nadaje się do wygładzania szlifierką lub (w przypadku niewielkich powierzchni) papierem ściernym. Po całkowitym wyschnięciu masę można malować farbą. Jeżeli płyty były docinane na wymiar. Przed spoinowaniem wymagają one wtedy specjalnego przygotowania krawędzi. Docinana płyta gipsowa jest podłożem chłonny toteż frezowane elementy należy pokryć emulsją gruntującą , zwracając uwagę, aby stosować wyroby jednej gamy. Stosowanie emulsji gruntującej ma na celu zmniejszenie chłonności podłoża, na którym powstałyby pęknięcie i szczeliny.